ดูหนังออนไลน์ Princess Mononoke (1997) เจ้าหญิงจิตวิญญาณแห่งพงไพร

Princess Mononoke (1997) เจ้าหญิงจิตวิญญาณแห่งพงไพร ดูการ์ตูน

Princess Mononoke (1997) เจ้าหญิงจิตวิญญาณแห่งพงไพร ดูการ์ตูน เป็นภาพยนตร์อนิเมะแฟนตาซีอิงประวัติศาสตร์ ที่เขียนและก็ควบคุมโดยฮะยะโอะ ไม่ยะซะกิที่สตูดิโอจิบลิ โมะโนะโนะเกะ (ประเทศญี่ปุ่น: 物の怪; โรมาจิ: “Mononoke”) ไม่ใช่ชื่อแม้กระนั้นเป็นคำที่ใช้เรียกภูตผีปีศาจ ภาพยนตร์ประเด็นนี้เผยแพร่ในประเทศญี่ปุ่นช่วงวันที่ 12 ก.ค. พุทธศักราช 2540 ในสหรัฐฯและก็แคนาดา ตอนวันที่ 29 ต.ค. รวมทั้ง 26 เดือนพฤศจิกายน พุทธศักราช 2542 เป็นลำดับ

โมะโนะโนะเกะฮิเมะเป็นภาพยนตร์ย้อนยุคซึ่งมีฉากอยู่ในปลายสมัยมุโระมะจิของประเทศญี่ปุ่น แต่ว่าเติมแต่งด้วยส่วนประกอบจากจินตนาการลงไปเยอะมาก เรื่องราวเอ่ยถึงอะชิตะกะซึ่งเป็นคนนอกเข้ามาข้องแวะกับพลังเหนือธรรมชาติที่ดูแลป่ารวมทั้งผู้คนของโลหะนครซึ่งใช้ทรัพยากรจากป่า ในประเด็นนี้ไม่ได้แสดงถึงข้างดีหรือข้างชั่วช้าที่แจ่มกระจ่าง รวมทั้งจุดยืนของผู้ผลิตภาพยนตร์ก็แปรไปโกรธแค้นหว่างทั้งสองฝ่าย ไม่มีชัยของคนใดกันฝ้ายข้างใดข้างหนึ่งที่แจ่มกระจ่าง มีเพียงแต่ความมุ่งหวังที่ว่าความเกี่ยวพันระหว่างมนุษย์รวมทั้งธรรมชาติจะดำเนินเป็นวัฎจักรถัดไป

โรเจอร์ เอเบิร์ต จัดให้ภาพยนตร์หัวข้อนี้อยู่ในชั้นที่หกในรายนามภาพยนตร์ที่เหมาะสมที่สุดสิบเรื่องที่ปี พุทธศักราช 2542 2 โมะโนะโนะเกะฮิเมะ ยังเคยเป็นภาพยนตร์ที่สร้างรายได้สูงสุดในประเทศญี่ปุ่น ซึ่งถูกทำลายสถิติลงด้วยภาพยนตร์เรื่องไททานิคในนับเป็นเวลาหลายเดือนต่อมา3 ปัจจุบันนี้โมะโนะโนะเกะฮิเมะเป็นภาพยนตร์อนิเมะที่ทำรายได้เยอะที่สุดชั้นสี่ในประเทศญี่ปุ่นต้องการอ้างอิง ถัดจาก เซ็น โทะ ชิฮิโระ โนะ ขาไม่กะกุชิ (Spirited Away) ใน พุทธศักราช 2544 ฮารุ โนะ ยุยงโงะลุกชิโระ (Howl’s Moving Castle) ใน พุทธศักราช 2547 และก็ โปเนียว ลูกสาวมหาสมุทรเสี่ยงอันตราย ใน พุทธศักราช 2551 ซึ่งทั้งหมดทั้งปวงสำเร็จงานของไม่ยะซะกิทั้งหมดทั้งปวง

ตัวอย่างหนัง

เรื่องย่อ Princess Mononoke

อะชิตะกะพระราชโอรสองค์ท้ายที่สุดที่เอะไม่ชิต่อสู้กับปีศาจร้ายหมูป่ายักษ์ที่รุกเข้ามา เขาจำเป็นต้องยิงธนูฆ่าปีศาจร้ายเพื่อคุ้มครองป้องกันหมู่บ้าน ระหว่างการต่อสู้เขาได้รับบาดเจ็บที่แขน ไม่โกะชราประจำหมู่บ้านทายว่าแผลที่แขนข้างขวาจำเป็นต้องคำแช่งรวมทั้งจะขยายไปทำให้ถึงแก่ความตายสุดท้าย อะชิตะกะพูดว่าสารภาพผลปรากฏว่าได้ตั้งแต่ชักคันธนูขี้นแล้ว เขาตกลงใจเดินทางไปยังดินแดนทางด้านตะวันตกเพื่อตามหาสิ่งที่ทำให้เกิดหมูป่า แล้วก็หามูลเหตุที่ทำให้ทวยเทพหมูป่าเปลี่ยนร่างเป็นอสุรกาย ซึ่งอาจมีทางช่วยปรับปรุงแก้ไขคำแช่งได้แทนที่จะอยู่รอคอยความตาย อะชิตะกะตัดมวยผมออกต่อหน้าต่อตาห้องประชุมเป็นเครื่องหมายของการจากไปอย่างยั่งยืนรวมทั้งตายจากสังคมที่เขาอยู่4 อะชิตะกะได้รับกริชแก้วจากเด็กหญิงในหมู่บ้านไว้แล้วขี่ยักกุรุกวางแดงคู่ใจของเขาออกมาจากหมู่บ้านไปในตอนดึก

กลางทางอะชิตะกะผ่านหมู่บ้านที่ถูกซามูไรรุกราน เขาจำเป็นจะต้องป้องกันภัยเพราะเหตุว่าถูกกีดกั้นแล้วก็ถูกจู่โจม แขนที่จำต้องคำแช่งได้แสดงพลังเหนือธรรมชาติ ทำให้ลูกธนูของเขาตัดแขนขาหรือหัวมนุษย์ได้ เมื่อถึงเมืองต่อไปอะชิตะกะได้เจอกับจิโกะบรรพชิตร่อนเร่ จิโกะและก็อะชิตะกะพักแรมร่วมกัน จิโกะทราบดีว่าอะชิตะกะเป็นชาวเอะไม่ชิเนื่องจากมองเห็นกวางแดง ธนูหิน และก็จานชามที่เขาใช้ เขาบอกอะชิตะกะว่าเขาบางทีอาจเจอกับสิ่งที่ตามหาได้ในป่าของทวยเทพกวาง “ชิชิกะไม่” ในเทือกเขาทางด้านตะวันตกที่เต็มไปด้วยเทวดาสัตว์ป่าขนาดยักษ์ จิโกะยังบอกอีกด้วยว่าป่านั้นเป็นดินแดนห้ามที่มนุษย์ไม่บางทีอาจรุกล้ำ

ใกล้กับเทือกเขาทางด้านตะวันตกมีเมืองโลหะนคร คนภายในเมืองตัดไม้จากป่ามาใช้หลอมแร่เหล็กอย่างสม่ำเสมอ กระตุ้นแล้วส่งผลให้มีการเกิดการต่อสู้กับสัตว์ป่าที่อยากคุ้มครองปกป้องถิ่นอาศัยของตนเอง การต่อสู้กาลครั้งหนึ่งมีสุนัขป่ายักษ์สามตัว นำโดยทวยเทพสุนัขป่าโมะโระ ลอบจู่โจมประชาชนที่กำลังขนข้าว นอกเหนือจากสุนัขป่าสามตัวมีซัง เด็กผู้หญิงที่โมะโระเลี้ยงไว้ติดตามมาด้วย คนเมืองเรียกเด็กผู้หญิงนี้ว่า “เด็กสาวสุนัขป่า” หรือ “โมะโนะโนะเกะฮิเมะ” (หมายความว่า ซาตานที่สร้างความเบื่อหน่าย หรือ ผีร้ายที่รอรบกวน)

การต่อสู้คราวนี้อีกทั้งโมะโระและก็ราษฎรต่างเจ็บ วันถัดมาอะชิตะกะเดินทางมาถึงก็ได้เจอคนที่ได้รับบาดเจ็บสลบอยู่สองคนภายในสายธาร ระหว่างที่เขาลากทั้งคู่ขึ้นจากน้ำก็มองเห็นซังกำลังรักษาแผลให้โมะโระ เมื่อซังหันมาอะชิตะกะก็เลยแนะนำตัวและก็สอบถามหาชิชิกะไม่ ซังและก็กรุ๊ปสุนัขป่าไม่ได้ตอบโต้รวมทั้งล่องหนไปอย่างเร็ว อะชิตะกะนำประชาชนคืนกลับสู่หมู่บ้านผลาญเหล็กผ่านป่าที่เต็มไปด้วยวิญญาณต้นไม้ขนาดเล็กที่เรียกว่าโคะดะมะ กลางทางเขายังได้มองเห็นชิชิกะไม่ (เทวดาที่ชีวิตและก็ความตาย ซึ่งเป็นกวางคิรินในกลางวัน และก็เป็นเงาเดินได้ในกลางคืน) เดินผ่านไป แผลที่จำต้องคำแช่งของเขาสนองตอบกับสิ่งที่มองเห็นอย่างหนักจนกระทั่งเขาจำต้องกดแขนข้างนั้นลงในน้ำ

ชาวโลหะนครต้อนรับอะชิตะกะอย่างอบอุ่น เอะโบะชิ หัวหน้าของเมืองนี้เล่าว่า นะโกะหมูป่ายักษ์ที่เป็นสาเหตุนำเขามาที่นี้เคยเป็นเทพเทวดาประจำป่าที่นี้ แม้กระนั้นเอะโบะชิยิงนะโกะทำให้บ้าคลั่งแปลงร่างเป็นซาตาน เมื่อทราบเรื่องแขนด้านขวาของอะชิตะกะก็มีความบ้าคลั่งโกรธแค้นจะฆ่าเอะโบะชิ เขาจำต้องใช้มือซ้ายยับยั้งไว้ คนโรคเรื้อนที่เอะโบะชิอุปถัมภ์ค้ำชูไว้เพื่อประดิษฐ์ปืนขอร้องชีวิตของเอะโบะชิ แล้วก็รับประกันว่านางเป็นคนดี เป็นผู้ดูแลพวกเขาตลอดมาโดยไม่ได้ไม่ชอบ เอะโบะชิยังซื้อหญิงโสเภณีมาดำเนินการเพื่อปล่อยหญิงพวกนั้นจากซ่องโสเภณี ระหว่างที่เอะโบะชิพาอะชิตะกะดูเมืองอยู่นั่นเอง

ซังก็ลอบเข้ามาในเมืองเพื่อฆ่าเอะโบะชิ อะชิตะกะเข้ากัดกันโดยแสดงให้ทุกคนมีความเห็นว่าความแค้นนี่แหละส่งผลให้เขาจำต้องเขาสาปแล้วก็ใช้พลังจากแขนนั้นยับยั้งการต่อสู้ของทั้งคู่ ทั้งคู่สลบไปเนื่องจากว่าโดนอะชิตะกะตี อะชิตะกะตกลงใจพาซังออกไปจากเมือง แม้ว่าจะถูกยิงทะลุอกอะชิตะกะก็ยังดื้อดึงใช้พลังจากแขนที่จำเป็นต้องคำแช่งเปิดประตูเมืองขี่ยักกุรุนำซังที่สลบออกไปยังป่าได้โดยมีสุนัขป่าสองตัวติดตามไป แม้กระนั้นสุดท้ายอะชิตะกะก็ทนพิษรอยแผลไม่ไหวหล่นลงจากข้างหลังยักกุรุ

ซังไม่ชอบใจที่อะชิตะกะเข้ามากีดกันและก็อบรมสั่งสอนคุณไม่ให้ต่อสู่กับมนุษย์แต่ว่าให้มีชีวิตอยู่ถัดไป ด้วยความโมโหคุณแทบจะฆ่าอะชิตะกะ ในขณะที่คุณกำลังจะลงกระบี่อะชิตะกะก็กล่าวว่าคุณงาม ทำให้คุณสะดุ้งแล้วก็ทิ้งกระบี่ลง สุดท้ายซังตกลงใจนำอะชิตะกะไปพบชิชิกะไม่ซึ่งรักษาแผลที่อกของเขาแม้กระนั้นไม่ได้ถอนคำสาปแช่ง อะชิตะกะพักฟื้นอยู่ในถ้ำสุนัขป่าโดยมีซังดูแลเขาอย่างยอดเยี่ยม

จนกระทั่งเขี้ยวใบไม้ป้อนให้อะชิตะกะด้วยปาก โมะโระซึ่งได้รับพิษจากรอยแผลที่เอะโบะชิยิงสำหรับเพื่อการต่อสู้คราวที่แล้วเตือนอะชิตะกะว่า มันไม่มีทางเป็นไปได้ที่จะนำซังออกมาจากเผ่าสุนัขป่า หากว่าไม่มีป่าซังก็ถูกตาย ท้ายที่สุดเมื่ออะชิตะกะหายดีเขาฝากกริชแก้วให้สุนัขป่านำไปมอบแก่ซัง ซึ่งเมื่อคุณได้มองเห็นก็รับไว้โดยไม่ลังเล

ซังทราบดีว่าพวกหมูป่าภายใต้หัวหน้าเป็นโอคโคะโตะเทวดาหมูป่ากำลังจัดแจงแผนจู่โจมหมู่บ้านผลาญเหล็ก ส่วนเอะโบะชิก็เตรียมที่จำทำลายชิชิกะไม่เหมือนกัน มีความเชื่อกันว่าหัวของชิชิกะไม่ให้ความเป็นอมตะแก่ผู้ครอบครอง จิโกะซึ่งโดยความเป็นจริงแล้วเป็นพ่อค้า-คนเก็บของป่าล่าสัตว์ ต้องการจะมอบหัวชิชิกะไม่ให้แก่พระพระราชาธิราช เพื่อทรงใช้พระราชอำนาจคุ้มครองโลหะนครจากไดภรรยาวที่ต้องการเข้ามาแย่งชิงความร่ำรวยในเมือง เอะโบะชิก็เข้าใจดีอยู่ว่าซามูไรบางทีอาจใช้จังหวะบุกยึดโลหะนครได้ในตอนที่ออกไปล่าชิชิกะไม่ แม้กระนั้นคุณก็ดันทุรังที่จะออกไปล่าชิชิกะไม่กับจิโกะ คนของจิโกะทำกับดักสำหรับกลุ่มป่า และก็ยิงโอคโคะโตะด้วยลูกเหล็กพิษประเภทเดียวที่ใช้กับนะโกะ โอคโคะโตะก็เลยจำต้องเข้าป่าไปพบชิชิกะไม่เพื่อหวังว่าจะได้รับการดูแลและรักษา

อะชิตะกะกลับไปยังโลหะนครแม้กระนั้นพบว่าเมืองกำลังถูกจู่โจมและก็เอะโบะชิกำลังออกไปล่าชิชิกะไม่ เขาข้อตกลงกับชาวกรุงว่าจะจำเอะโบะชิกลับมา กลางทางยักกุรุถูกยิงแต่ว่าอะชิตะกะเจอสุนัขป่าเผ่าโมะโระในซากหมูป่า ก็เลยฝากยักกุรุไว้ที่โลหะนครรวมทั้งขี่สุนัขป่าตามไป เมื่อเขาเจอเอะโบะชิก็รีบเตือนว่าเมืองกำลังถูกจู่โจมแต่ว่าคุณก็ไม่ล่ากลับ โอคโคะโตะแปลงร่างเป็นปีศาจร้ายใกล้สระของชิชิกะไม่ ซังบากบั่นยั้งไว้แต่ว่าไม่เป็นผลสำเร็จและก็ติดอยู่ในจมูกของหมูป่ายักษ์ที่มีหนอนน่ารังเกียจชอนไช ซังกำลังจะจำต้องคำแช่งสิ่งเดียวกับที่อะชิตะกะได้รับจากนะโกะ อะชิตะกะเข้าช่วยเหลือซังแม้กระนั้นถูกสลัดกระเด็นตกน้ำไป โมะโระต่อสู้กับโอคโคะโตะเพื่อช่วยซังแล้วก็มอบคุณให้กับอะชิตะกะ ชิชิกะไม่เข้ามาฆ่าของโมะโระและก็โอคโคะโตะไป ทั้งคู่ก็เลยสิ้นใจอย่างสงบเงียบ

พระจันทร์เริ่มชัดเจนขึ้นบนฟ้า ชิชิกะไม่เปลี่ยนร่างจากกวางเป็นเงาเดินได้ในยามช่วงเวลาค่ำคืน อะชิตะกะพากเพียรยั้งเอะโบะชิด้วยการปาดาบไปปักที่ปืนของเอะโบะชิ คุณก็ยังสามารถใช้ปืนยิงตัดศรีษะชิชิกะไม่ที่กำลังกลายร่างได้ จิโกะรีบนำหัวใส่หม้อเหล็กปิดฝาแล้วให้คนแบกวิ่งหนีออกไปอย่างเร็ว ระหว่างนี้หัวของโมะโระฟื้นคืนชีพมาชั่วครั้งคราวกัดแขนของเอะโบะชิขาดไป ร่างที่ไม่มีหัวของชิชิกะไม่แปลงเป็นทวยเทพเทวดาที่ความตายที่ไม่มีดวงใจ ซึ่งเป็นมูกสีดำที่แผ่ขยายออกไปอย่างเร็ว

มูกนี้ทำลายทุกๆสิ่งทุกๆอย่างที่มันสัมผัส ประชาชนจำเป็นต้องทิ้งโลหะนครไปหลบอยู่ในทะเลสาบเพราะเหตุว่ามูกดำนี้ได้ทำลายเมืองลงในช่วงเวลาที่ตามหาหัวของตนเอง อะชิตะกะช่วยทำแผลให้เอะโบะชิรวมทั้งให้ชาวกรุงพาคุณกลับไป รวมทั้งขอให้ซังช่วยเขา ซังเศร้าใจแล้วก็โกรธที่ป่ารวมทั้งชิชิกะไม่ถูกทำลาย คุณมีความเห็นว่าอะชิตะกะอยู่คู่อริแล้วก็ใช้กริชแก้วที่เขามอบให้ปักอกอะชิตะกะ แต่ว่าอะชิตะกะช่างเถิดเนื่องจากว่ากริชนั้นปักโดนแผลจำต้องคำแช่งที่ลุกลามถึงอกของเขาแล้ว อะชิตะกะกอดซังและก็ขอให้คุณร่วมมือ

อะชิตะกะรวมทั้งซังตามหัวชิชิกะไม่มาทันท้ายที่สุด จิโกะพูดว่าใกล้รุ่งตอนเช้าแล้วร่างมูกดำกำลังจะสลายไปไม่มีความจำเป็นต้องคืนหัวแก่ชิชิกะไม่ อะชิตะกะและก็ซังไม่เชื่อฟังแล้วก็ตกลงใจใช้มือของผู้คนชูคอขึ้นคืนให้กับร่างเมืองดำที่ตามมาอย่างไม่หวาดหวั่นความตายแล้วก็ขอให้ชิชิกะไม่ไปสู่สวรรค์ มูกดำถั่งโถมลงสู่ทั้งคู่ซึ่งมีรอยแผลดำที่เกิดขึ้นจากการจำเป็นต้องคำสาปแช่งอยู่ทั่วร่างกาย ทั้งคู่ใช้มือคนละข้างยกหัวชิชิกะไม่ขึ้นรวมทั้งกอดกันไว้แน่นจนถึงสลบด้วยพลังอันอย่างมากมายของมูกดำที่ถั่งโถมใส่

ทุกสิ่งเงียบลงไปชั่วประเดี๋ยว ร่างมูกดำล้มลงสู่โลหะนครและก็ทะเลสาบภายหลังรับหัวคืน ทุกสิ่งทุกอย่างเริ่มต้นใหม่อีกรอบ แผ่นดินกลับเขียวชะอุ่ม ผู้ที่เป็นโรคโรคเรื้อน ผู้ที่จะต้องคำสาปแช่ง รวมทั้งอะชิตะกะ ต่างก็ได้รับการเยียวยารักษา อะชิตะกะแล้วก็ซังจำต้องแยกจากกัน ซังยังไม่บางทีอาจยกโทษมนุษย์และก็คุณตกลงใจกลับไปอยู่กับสุนัขป่า อะชิตะกะตกลงใจอยู่ที่โลหะนครซึ่งเอะโบะชิปฏิญาณตนว่าจะมีผลให้ดีมากยิ่งกว่าเดิม แต่ว่าทั้งคู่ข้อตกลงว่าจะมาเจอกันอีก เรื่องราวสิ้นสุดลงด้วยฉากของโคะดะมะคืนกลับมาในป่าทำให้เห็นว่าท้ายที่สุดชีวิตก็ได้เริ่มต้นใหม่อีกรอบ